Nieuwsbrief  Juni 2006 Stichting Helping Hands  

Beste vrienden

Graag willen wij jullie weer op de hoogte brengen van de werkzaamheden in Oekraïne waar wij als Stichting “Helping Hands” aan mee helpen.

Eind april zijn we (Jaap en Piet) weer vertrokken naar Oekraïne. De winter hield aardig aan, de sneeuw en vorst duurde langer dan voorgaande jaren

zodat een reis in maart ons niet verstandig leek.

Renovatie

We hebben geld meegenomen voor de verdere renovatie van het Paviljoen, nu is de balustrade en de vloer aan de beurt.

Eerst wordt een vloer van beton gestort en daarop komt een houten vloer met daarop een grastapijt.

De verf werkzaamheden worden gedaan door een jeugdgroep in augustus, we gaan dan weer met een groep van 20 personen helpen met

allerlei werkzaamheden.

De renovatie van de tweede afdeling is klaar, het is allemaal prachtig geworden.

In onze vorige nieuwsbrief hebben wij foto’s laten zien van de werkzaamheden. Eigenlijk is alles vernieuwd, nieuwe radiatoren,

nieuwe deuren en ramen, nieuwe bedjes en een nieuw interieur.  De Stichting “Helping Hands” heeft niet alles bekostigd,

gelukkig was er ook een andere sponsor. U kunt zich wel voorstellen hoe blij de directrice en de werkers zijn. 

Omdat deze afdeling niet warm te stoken was moesten de kinderen met dikke kleren en jassen de dag door brengen, nu is het gezellig en warm.

Alleen die witte en eenzame snoetjes blijven, maar het is fijn om er alles aan te doen zodat deze kinderen in een gezellige en

gezonde omgeving kunnen leven.

Vele van de kinderen hebben een extra gezonde omgeving nodig omdat hun gezondheid erg broos is. 

 

      
Nieuwe bedjes en nieuwe inrichting

Chernobyl

In april was het 20 jaar geleden dat de atoomcentrale in Chernobyl in het Noord-oosten van Oekraïne ontplofte.

Er is eigenlijk weinig bekend over de fatale gevolgen van deze ontploffing, maar betrouwbare bronnen vermelden dat er meer dan 600.000 slachtoffers zijn.

Bijzonder is om te weten dat er een serieus gevaar was voor een tweede ontploffing en die zou voor heel Europa catastrofaal geweest zijn. 

Er zijn toen 500.000 mensen aan het werk gezet om dit te voorkomen. Dit waren jonge mannen, militairen, die niet wisten aan welk gevaar ze bloot

gesteld werden. Door de straling zijn velen van hen binnen korte tijd overleden,

anderen na een lange lijdensweg en weer anderen zijn ongeneeslijk ziek geworden en blijven wrakken. Het gevaar is nog niet voorbij,

binnen tien jaar moet het beton waarin de ontplofte afdeling van de Centrale is ingepakt vernieuwd worden en daar is nog geen geld voor.

Een serieus gevaar voor Europa. Sommige plaatsen, zo groot als de provincie Utrecht, zijn zo besmet dat ze voor 900 jaar gesloten zijn.

 

Nu nog worden er veel mismaakte kinderen geboren in Oekraïne, maar ook in Rusland en Belarus (voormalig Wit Rusland) als gevolg van deze ramp.

Dus het aantal slachtoffers groeit nog steeds.

We zien deze kinderen regelmatig in kinderhuizen. Er wordt te weinig voor deze kinderen gedaan, er is geen geld en er zijn geen middelen.

Het is verdrietig als je deze kinderen ziet liggen, wachtend op het einde.

Sommigen zijn zo mismaakt dat je er haast niet naar durft te kijken.

We willen daarom ook geen foto’s laten zien van deze kinderen in de Nieuwsbrief.

We willen deze kinderen helpen en voor hen bidden.

 

De ontplofte reactor

 

Internaat  Sozan

Internaat Sozan , is een Internaat voor ver-standelijk gehandicapte mannen in het District Staryy Sambir,

100 km zuidelijker van L’viv.

Er wonen 100 mannen in de leeftijd van 18 jaar en ouder. Momenteel zijn er ook 12 vrouwen ondergebracht

omdat er voor hen geen andere plaats is.

2 Jaar geleden werden we er heen gebracht door iemand van het Departement van Sociale Zaken.

We werden geconfronteerd met een armoedige opvang voor deze mensen, de directrice deed haar best om ons

ervan te overtuigen dat er dringend hulp nodig is.

Ja, dat was wel overtuigend te zien, maar wat moesten wij er mee? We hebben het daarna weer laten lopen,

 we kunnen niet alles toch? Toen wij eind april in Oekraïne kwamen vertelde onze tolk Oksana ons dat de

directrice dringend gevraagd had of wij een bezoek wilden brengen. We hadden nog een paar dozen met

kleding voor volwassenen staan in Oekraïne, dus we zijn er maar naar toe gegaan. Toen we vroegen,

uit beleefdheid, wat er alzo nodig was ging de dame van de administratie een lijst halen die al voor ons klaar lag. 

We doen ons best om te helpen en zijn bezig om zoveel mogelijk goederen te verzamelen en deze via een groot transport naar Oekraïne te brengen.

Er is werkelijk van alles te kort of het is oud en versleten .

        

Doorgezakte matrassen en bedden

 

Momenteel lopen de meeste van deze mannen in afgekeurde militaire kleding, allemaal erg somber en triest. 

We verzamelen nu volwassen kleding en goede schoenen.

Verder hebben we al een 40 matrassen klaarliggen voor verzending.

De bewoners hebben ook helemaal geen ruimte om persoonlijke dingen op te bergen, we proberen daarom voor

alle bewoners een nachtkastje te brengen en ja ze kunnen alles gebruiken,

 bestek, gordijnen, dekens, kussens, lakens, handdoeken, vloerbedekking, computer, kopieermachine, enz.

 

Meisjeshuis in Dobromil

Met de 5 meisjes, wij schreven daar eerder over, gaat het goed. Zij zijn officieel geadopteerd door het echtpaar

welke voor hen zorgde na het overlijden van hun verzorgster.

Dit betekent dat zij een tehuis hebben en een gezin vormen, zij worden nu niet meer overgeplaatst naar een Internaat.

 

Trouwerijen

Onze tolken gaan trouwen, Oksana trouwt op 22 juli met Andry en Marianna trouwt op 14 oktober met Bogdan.

Beide mannen willen ook graag meehelpen met ons werk in Oekraïne, dus kunnen we op onze tolken blijven rekenen in toekomst.

We zijn daar heel blij mee, want zonder goede tolken kunnen we weinig doen.

 

Helpen?

Ja, graag, zonder uw hulp gaat het niet.                 U kunt o.a. meehelpen met de trans-portkosten.

Voor € 30,00 kunnen wij één M³ goederen naar Oekraïne brengen., we brengen dan 90 M³. We hebben in Oekraïne een opslag gevonden,

van daar kunnen we de goederen distribueren naar de verschillende tehuizen.